In 2015 introduceerde ik Pillow Talk op mijn blog. Het zou een soort column worden die ik zou schrijven wanneer ik daar zin in had. Dat is een enkele keer gebeurd en geheel volgens mijn blog-traditie kwam ik die belofte verder nooit na. Toch wil ik pillow talk weer helemaal terug brengen in 2018. Een plekje op The Girl in Bed tussen de kussens waarin ik mijn verhaal kan doen. En vandaag gaat het over een zwart gat.
Met zwart gat bedoel ik natuurlijk het gezegde. De metafoor. Het figuurlijke donker gekleurde gat. Het is nowadays heel belangrijk om dat goed erbij te vermelden, anders heb je zometeen een #jesuissylvana situatie op je dak. En dat wil je natuurlijk niet. Waar ik in pillow talk #1 nog wel praatte over een gat, mijn gat wel te verstaan, bedoel ik nu het zwarte gat in mijn leven. Het begon allemaal met een whatsappje.
In de eerste minuten van het nieuwe jaar kreeg ik allerlei beste wensen appjes. Een daarvan schrok me helemaal het nieuwjaars-hoedje. De tekst “Een heel jaar, 4 seizoenen, 12 maanden, 52 weken, 356 dagen, 8760 uren, 525.600 minuten en 31.563.000 seconden, maak er iets moois van!” kwam aan. Zooooo lang? Dat klinkt ontmoedigend. En waarom? Normaal ben ik gek op nieuwe beginnen. Ik kijk zelfs elke week uit naar de maandag(!). Ja, zo gek ben ik. Ik zie elke maandag tientallen memes met fuck monday etc. voorbij komen en ik denk alleen maar van yay!?
Nieuw begin my ass. (See what I did there?) Alles gaat gewoon door. Alle feestelijkheden zijn voorbij, de kerstboom gaat voor 11 maanden terug de kast in en Mariah Carey en co. houden ook weer ruim 11 maanden hun muil. Deden Jan Smit, Caro Emerald en Ed Sheeran dat ook maar, maar dat geheel terzijde. Nee, nu moet je onder het mom van New Year, New Me weer je best gaan doen en letten op je eten en aan al je goede voornemens werken. Nou, niet hier. Hier is het nog steeds The Old Me die nu gewoon een zwart gat ervaart.
Wat moet ik gaan doen nu? Waar kan ik naar uitkijken? Vier seizoenen, 12 maanden, 52 weken, 356 dagen, 8760 uren, 525.600 minuten en 31.563.000 seconden is zo lang. Ik ben een control freak. Ik kan geen serie of film kijken, of boek lezen zonder spoilers op te zoeken. Hell, ik wacht zelfs met smart op de spoilers van GTST omdat ik er niet tegen kan om niet te weten wat ik kan verwachten in Meerdijk. En het leven geeft je geen spoilers. Pas op 31 december 2018 kun je pas zeggen wat je van dit, in mijn geval, 27e seizoen van mijn levensjaar, vindt. En dat benauwd me een beetje.
Ik hoop dat mijn zwart gat binnenkort weer wat rooskleuriger/huidskleuriger wordt. Dat er leuke dingen op de planning komen te staan. Dat Gaston eindelijk een keer langskomt met een cheque of iets anders leuks en vergelijkbaars. En lieve Linda, als je dit leest: bedankt voor je beste wensen appje. It scared the hell out of me, maar het heeft wel een leuke blogpost opgeleverd!
The Girl in Bed
Leuk geschreven. ( Al vind ik Ed Sheeran dus wel heel erg leuk, wat mij betreft vervangen we die naam voor de lieve vrede dan ook even door Monique Smit.. heeft geen uitleg nodig denk ik. ) Ik denk dat dat zwarte gat trouwens best wel makkelijk op te lossen is: het stellen van nieuwjaarsdoelen. ( Al schat ik na het lezen van deze tekst, op basis van bizar weinig informatie dus, in dat jij het type persoon bent dat een hekel heeft aan mensen die nieuwsjaardoelen aan zichzelf stellen..) Of heb ik dat mis haha?
Ja Monique Smit.. eigenlijk heel Volendam. Vind ik een nog beter plan! Ik heb wel wat nieuwjaarsdoelen hoor, zoals meer sparen en meer met gezichtsverzorging bezig zijn, maar dat helpt het zwarte gat niet echt.
Verder weet ik uit ervaring dat ik niks moet plannen in mijn leven omdat het in 80% van de gevallen nooit doorgaat. Life happens. Dus voornemens en grote nieuwjaarsdoelen zijn niet aan mij besteed helaas. Maar als een ander, jij misschien, daar juist wel profijt van hebt dan kan ik dat alleen maar toejuichen!
Lieve the Girl in bed,
Hoop dat dit jaar jou toch wat hele leuke dagen gaat brengen(weet wel zeker)
En dat van Jan Smit begrijp ik,maar van Caro en Ed moet je afblijven……..
En je weet voor dat je het weet is het jaar weer voorbij!
Alvast fijne Kerstdagen ;))
Liefs M
Ik ben Ed-moe. Maar dankje, laten we het hopen!
X
Wat een mooi geschreven blog! Ik hoop dat je leven weer wat rooskleuriger geworden is in de tijd <3