Het blijkt dat na 2015, ook 2016 niet echt mijn jaar is. Dat blijkt natuurlijk wel uit dat ik bijna 5 maanden ziek ben geweest. Ik ben nog steeds bezig met ‘beter’ worden, maar doordat ik zo’n lange tijd ziek ben geweest ben ik gewoon heel moe. En hoe vervelend ik het ook vind, moet ik toch een blog pauze inlassen…
Geloof me, ik heb er alles aangedaan om dit te voorkomen. Ik heb allerlei plannen gemaakt, planners gemaakt, vooruit geschreven, to do lijstjes afgevinkt. Het lukt niet. Ik heb heel veel plannen maar ik heb, kom er maar in Gerard Joling, er geen kracht voor. En ik vind dat zooo kut want ik was echt goed bezig met mijn blog. Het ging echt de goede kant op. Ik werd benaderd door bedrijven, alles zag er goed uit. Ik loop nu zo achter dat ik qua views en lezers weer opnieuw moet beginnen. En dan kan ik wel nu steeds blogjes typen die ik snel in elkaar flans of met tegenzin, maar daar sta ik niet achter. Ook niet omdat ik nu weer wat leuke dingen kan gaan doen. Dit weekend heb ik plannen, ik weet nu al dat ik daar een hele week van bij moet komen. Mijn haar wassen is op dit moment al een klusje waar ik de dag zelf al van moet bij komen. Op internet ben je vast wel eens de spoon theory tegen gekomen. Hieronder de uitleg:
Ik herken alles uit deze theorie, want zelf moet ik ook mijn leven zo inrichten. Maar doordat ik zo ziek ben geweest, kom ik tijdelijk even lepels tekort. Ik moet lepels erbij kopen door middel van rusten. Ik ben inmiddels zo goed als van de zuurstof overdag af en ben begonnen om mijn spieren te trainen. Ook moet ik wederom bloedprikken om de vitamine D3 weer te meten, want ik voel nog geen verschil met alle vitamine D supplementen die ik voorgeschreven kreeg. Ik doe er dus van alles aan om meer energie te krijgen.
Mijn plannen voor mijn blog zijn als volgt: 1 januari start ik met een nieuwe versie van de 31 Days Blog Challenge. Ik heb deze challenge zelf gemaakt en ik hoop dat er mensen met mij mee gaan doen in januari 2017. Alle details wat en hoe zal ik over een poosje bekend maken. Tot die tijd lijkt het mij leuk om TGIB’s Day om te toveren tot TGIB’s Month of TGIB’s Weeks. Ik heb wel eens vaker laten zien wat ik doe op een dag, maar nu laat ik gewoon eens in de twee weken zien wat ik allemaal gedaan heb gedurende die twee weken. Dit doe ik tot aan het nieuwe jaar. Ik ga ploggend het jaar uit, dus het is niet een volledige blog pauze. Mocht ik iets zien, doen of kopen wat ik echt moet vertellen, dan knal ik er gewoon een artikel uit!
Dit gezegd te hebben moet ik toegeven dat het mij enorm veel rust geeft. Zo kan ik ook zonder schuldgevoel 2 films per dag kijken onder m’n warme deken zonder dat m’n blog mijn naam roept. Zo kan ik bijvoorbeeld ook dit weekend genieten dat mijn nichtje komt logeren en niet me steeds druk maken over dat ik voor 4 oktober allerlei dingen moet afhebben. Nu ga ik lekker pasta di mamma eten en verheug ik me op Expeditie Robinson.
Tot snel,
The Girl in Bed
Lily says
Sterkte Manon! Ik zou je graag wat lepels willen lenen maar helaas zit ik ook stuck in de lepel theorie… :-) Heel erg herkenbaar wat je schrijft, en ik wens je ontzettend veel sterkte en succes toe. Goed van je dat je jezelf deze pauze gewoon even gunt. Prioriteit #1 is opknappen, en de rest komt daarna wel weer. Sterkte & succes!