17. Mijn trotste moment

Ik heb hier zolang over na moeten denken. Sinds ik wist dat ik deze 31 Day Blog Challenge ging doen keek ik er een beetje tegen op. Mijn trotste moment. Ja, die heb ik eigenlijk nog niet echt op mijn jonge leeftijd. Ben net 24. Ik denk dat mijn trotste moment nog moet komen en dat hoop ik ook. Het is te vroeg om te vertellen waar ik het trotst op ben. Maar ik kan uiteraard wel mini-trots momentjes vertellen. By the way, krijgen jullie ook zin ik pindarotsjes door het woord ‘trots’ or is it just me?

Ik ben tot nu het meest trotst op mezelf. Lekker narcistisch, I know, maar in mijn hele leven heb ik al veel meegemaakt en waarvan ook heel veel dingen heel kut waren. De wetendheid dat die vervelende kut dingen nooit weg gaan, is ook geen lekker vooruitzicht. Maar ik kom er altijd bovenop en laat me niet gek maken door alle tegenslagen. En daar ben ik het trotst op. Dat ik mezelf altijd maar er doorheen sleep ook als niemand dat ziet zitten. Manonnetjepowerrrrrr!!!!1!1

Verder ben ik trots op mijn ouders, ze doen het toch maar allemaal. Ze hadden ook er voor kunnen kiezen om mij op speciale scholen te zetten en ook nu in een ‘tehuis’. Maar dat hebben ze gelukkig nooit gedaan. Het is erg hard werken, want mama zorgt 24 uur voor mij en papa zie ik bijna nooit omdat ie ook heel hard werkt. Daar mag ik best eens wat vaker trots op zijn.

Ik ben ook trots op Carolien en Eva. Eva die al op haar jonge leeftijd een auto, huis en een goede baan heeft. En Carolien die elk niveau heeft afgelegd op school om op een universitair niveau terecht te komen en nu is ze eindelijk klaar, gaat ze ook nog de masters doen. Doorzettingsvermogen waar je u tegen zegt.

Hebben jullie al een moment in het leven gehad waar je het meest trotst op bent, of ben je van mening dat dat ook nog moet komen?

The Girl in Bed